Moje świata widzenie jest czułe, troskliwe, niedopowiedziane, monochromatyczne, ale i tętniące kolorem. W kadrze zostaje to, co nieroztajemniczone...

Kocham :)

Zdejmij ze mnie ciężar dnia

z czułością, z jaką pieścisz słowa 

układane w poranne pocałunki

eM

rzeźby: Gustav Vigeland

yes, He is a miracle

Nie opuszczaj siebie, dla czyjegoś komfortu

Autentyczność to powrót do siebie, do swojej wewnętrznej uczciwości. Ale też bez zintegrowanej złości, solidnego wnerwa na okoliczności, nie zadziałoby się w głowie to, co teraz pielęgnuję. 

Szukam w sobie źródła mocy, sięgam poza siebie, przywracam myślom właściwe proporcje, masuje neurony, dopieszczam duszę, opiekuję się sobą, a nie całym światem.

Gdy łatwo się stapiałam i trudno separowałam, kompulsywnie i  często nieostrożnie dostrajając się do tego co mnie otacza, nie zawsze mówiłam NIE w imieniu świątyni swojej duszy.  Załamanie wewnętrznej architektury emocjonalnej to zmienia.
Teraz siedzę w sobie i jestem kobietą, która gotuje rosół ( jak w tomiku poezji mojej Hani Bondarenko). Daje sobie milczącą obecność. Wchodzę w kontakt ze swoimi potrzebami. Buduję wewnętrzny rdzeń, jestem dyspozytorem swojej energii i mocy. Moje "Nie" odczuwam w ciele. Ale dopuszczam do siebie inne możliwości, punkty widzenia i poszerzam perspektywę. Nie okopuję się w swoich racjach, trzymając się jednej jedynej i słusznej interpretacji, tylko dlatego, że to sankcjonuje istnienie ego. Dla przyjaciół jestem...w słusznym dla nich wymiarze. 

Przypominam sobie doświadczenia i sytuacje takimi, jakie one w istocie były. Bez nakładania rózowych filtrów na obrazy, które mam przed oczami. Sentymentalizm wszystkie te ostre i chropowate  krawędzie zmiękcza. Potrafi "rozpłakać" mnie na długie godziny.  Ale znów widzę więcej, czuje niewypowiedziane słowa.
Empatia moja nieuzbrojona.


Tak na koniec cytat, który moje oko wychwyciło.
"Największy paradoks empatii: porzucając siebie, mamy być może jedyną szansę stać się czymś, co jest naszym przeciwieństwem. Skoro obcość nie jest, jak by się tego oczekiwało, radykalna, traci swoją magiczną, zagrażającą moc. Obcy staje się kimś, kogo można pojąć i zrozumieć. Właściwie przestaje być obcym. Nie ma swoich i obcych. Wszyscy jesteśmy swoi, więc każde zło, jakie wyrządzamy innym, wyrządzamy sobie" Autorka: Olga Tokarczuk, Moment niedźwiedzia, Wyd. Krytyki Politycznej, Warszawa 2012.

To, co mi rezonuje z moją duszą...

Odkąd pamiętam, muzyka Arethy Franklin była w moim domu. 
Śpiewałam z Mamą R.E.S.P.E.C.T i Chain of fools. 
Moja Ikona, Królowa Soulu,  Jedna Jedyna

Write because you want to communicate with yourself. Write because you want to communicate with someone else. Write because life is weird and tragic and amazing. Write because talking is difficult. Write because it polishes the heart. Write because you can. Write because you can’t. Write because there is a blackbird outside of my window right now and oh my god isn’t that the best start to the day? Write because you’re trying to figure yourself out. Write because you might not ever figure yourself out. Write because there still aren’t enough love poems in the world.
Dalton Day

dziś o pisaniu by Dalton Day... 
słowem w sedno

Gdy więdniesz na L4 i dostajesz piękny jak poezja romantyzmu bukiet kwiatów, kąciki ust się unoszą i zdrowiejesz :)

Trochę odsyłaczy do mojego eM - pisania - blogowania.

Po tym jak jakieś nieznane siły przejęły kontrolę nad moim blogiem "eM ze słów ulepiona" rozlałam swoje myśli ---> klik klik  TU 

Stronę odzyskałam, więc teraz wracam do znanego zakątka, urodzić nowe tekstowe dzieciątka.

i słowa mi się zmęczyły

zasnęły na werandzie

myśli się skurczyły

wyschły jak grzyby w suszarce

eM