so soon

...


Tak zwany stan 'leniuszenia',  
moje ułożone w porządek słów teksty odroczył w czasie. 
Mówienie poetyckie niemieje.
25 szufladkowych opowieści szarzeje, dojrzewa i kurzy się....
o niewyszeptaniu, ale stwarzaniu..
budowanych z subtelnej tkanki językowej...
re-kreując więc sytuację liryczną 
biciem serca 
perypatetycznie wychodzę sobie wierszy kilka
ustalając ich rytm...w zatrzymaniu, w oddechu
bez strojenia banału w ornamentykę
dojrzewa to we mnie, jak dzikie zboże
so soon


...




everybody here wants Jeff... ( R.I.P)

nie idź przez życie na palcach

:)

Dźwignia poezji przedwieczornej

Podobno wszystko jest obietnicą nie wyznanej cudowności. 

Zapach powietrza i gładko-krągłe niebo szarości za oknem 3 minuty temu naobiecywały nadejście burzy. 

Znów świat przemoczony deszczem. 

A Ty mówisz o tekstach szczelnie zapakowanych poetycko wyprasowanymi wypowiedziami...

Wypada tak?

Zgodzę się z Pawlikowską, że z powodu najsubtelniejszego powonienia, największym arystokratą jest pies.

Reszta niech pozostanie milczeniem.

autor nieujawniony

(...)uchyla zasłonę tajemnic swiata(...)

nos jej przeszedł koło miłości

miłość mu przeszła koło nosa

spotkali się na skraju dróg życia


bez niczego, po wszystko

coś pięknie śnieżkowego na te letnie dni

The First Snow, Canon 7D from Reid Carrescia on Vimeo.

mmmm

I decided to go out
And breathe in the air I was made for
There were 10.000 greys in the sky
Not a single soul around
Seems no one likes to be rained on
Come and flow wherever it takes you
And on the waterfront I walked
The water was moving so graceful
I felt all of my fears fall away
And I sar down and closed my eyes
The sound on the breeze was my cradle